Curio Bay

Verder kun je niet naar het zuiden op het Zuider Eiland. We zijn in Curio Bay. Gisteren namen we de Coastal Route (Mieke: Is veel mooier). We zijn bij de Waipapa vuurtoren geweest, daar kom je via een gravel road van 6 kilometer. Mooie vuurtoren. Op bordjes stond dat er zeehonden en zeeleeuwen konden zijn en dat we heel voorzichtig met ze moesten omgaan. Vooral met de leeuwen. We zagen er een op het strand, maar hij had net zin om te zwemmen, dus we hebben alleen lange-afstandsfoto's. Toen we uitgewaaid en uitgekeken waren, liepen we terug. Ik hoorde een geluid achter me, keek en daar kwam een zeeleeuw op het pad aan. Hij (zij?) hoorde daar niet. We maakten enthousiast en gevaarbewust foto's. De zeeleeuw waggelde via het pad naar de andere zeeleeuw die net klaar was met zwemmen. Uit het water kwam nog een zeeleeuwtje. Ik denk dat het een gezin was. Ze waren heel blij elkaar te zien. 
Via de gravel road (dat rijdt heel erg kl....) gingen we naar Slope Point, het absolute zuidelijkste punt van dit eiland, althans dat stond op het bordje. Daarna doorgereden via de gravel road (idd) naar onze huidige verblijfplaats Curio Bay. 
We hebben een prachtig appartement, kunnen via grote glazen schuifdeuren zo de tuin in en na 10 meter zijn we op het strand. De temperatuur is 23 graden, de zon schijnt en het waait hard. We gaan vanavond bij laag tij het petrified forest bekijken en hopen daar ook de yelloweyed pinguïn te spotten. Het wachten is op de Hector Dolphins die hier elk moment kunnen opduiken, op de zeeleeuwen die hier op het strand verblijven en op de walvis die hier ooit is langsgetrokken. We hebben genoeg te doen!
Vanmiddag hebben we hier vlakbij chowder gegeten, een romige vissoep met veel zeebeesten. Heerlijk. Gaan wij in Nederland introduceren. Net als links rijden. 
We gaan hier de kroket tot concurrent van de fish and chips maken. Maken goede kans.