Akaroa, au revoir?

Bijna was het ze gelukt, die Fransen, om hier een Franse kolonie te stichten. Dan was het Zuidereiland misschien wel Frans geworden. De Britten waren de Fransen te slim af en claimden dit prachtige schiereiland. Akaroa is overigens nog steeds heel Frans georiënteerd, ons appartement ligt bijv. aan de Rue Jolie. Vanochtend dus croissants en baguette gegeten. Vanavond overigens fish and chips. 

Het is een prettig weerzien met Akaroa, het ligt op het uiteind van het Banks Peninsula  zeer idyllisch aan het kabbelende water van de French Bay, mooi helder licht, romantische sfeer, een paar slenterstraten langs het water, rustig, maar niet saai, aardige en vriendelijke bewoners. Hoewel we morgen nog even in Christchurch zijn, voelen deze drie zonnige dagen in Akaroa als de afsluiting van de reis.

Vandaag belandden we op een dorpsfestival bij het plaatsje Little River. Een bonte verzameling kramen, waar allerlei spullen, homemade producten, planten, etenswaren werden verkocht, er werd muziek gemaakt, je kon zitten op strobalen, het was gezellig en relaxt, beslist geen lawaaierige braderietoestand. Daarna namen we de scenic route, die hoog over het schiereiland loopt, waardoor je uitzichten hebt op de French Bay rechts en de baaien vanuit de Pacific links. We wilden als afsluiting toch nog even naar een echt strand, dus gingen we naar Le Bons Bay, waar we zowel 15 als 4 jaar geleden ook geweest waren. Ja, en toen was de afscheidsstemming helemaal compleet: komen we hier nog eens weer? 

Zo, en nu even geen tijd meer voor nostalgie; eerst Jan proberen in te maken met rummikub...